aprovizionat
Romanian edit
Etymology edit
Past participle of aproviziona.
Noun edit
aprovizionat n (plural aprovizionaturi)
Declension edit
Declension of aprovizionat
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) aprovizionat | aprovizionatul | (niște) aprovizionaturi | aprovizionaturile |
genitive/dative | (unui) aprovizionat | aprovizionatului | (unor) aprovizionaturi | aprovizionaturilor |
vocative | aprovizionatule | aprovizionaturilor |
Verb edit
aprovizionat (past participle of aproviziona)
References edit
- aprovizionat in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN