arceuthinus
Latin edit
Etymology edit
Borrowed from Ancient Greek ἀρκεύθινος (arkeúthinos).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /arˈkeu̯.tʰi.nus/, [ärˈkɛu̯t̪ʰɪnʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /arˈkeu̯.ti.nus/, [ärˈkɛːu̯t̪inus]
Adjective edit
arceuthinus (feminine arceuthina, neuter arceuthinum); first/second-declension adjective
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | arceuthinus | arceuthina | arceuthinum | arceuthinī | arceuthinae | arceuthina | |
Genitive | arceuthinī | arceuthinae | arceuthinī | arceuthinōrum | arceuthinārum | arceuthinōrum | |
Dative | arceuthinō | arceuthinō | arceuthinīs | ||||
Accusative | arceuthinum | arceuthinam | arceuthinum | arceuthinōs | arceuthinās | arceuthina | |
Ablative | arceuthinō | arceuthinā | arceuthinō | arceuthinīs | |||
Vocative | arceuthine | arceuthina | arceuthinum | arceuthinī | arceuthinae | arceuthina |
References edit
- “arceuthinus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- arceuthinus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.