argumentatus
Latin
editEtymology
editPerfect passive participle of argūmentō.
Participle
editargūmentātus (feminine argūmentāta, neuter argūmentātum); first/second-declension participle
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | argūmentātus | argūmentāta | argūmentātum | argūmentātī | argūmentātae | argūmentāta | |
Genitive | argūmentātī | argūmentātae | argūmentātī | argūmentātōrum | argūmentātārum | argūmentātōrum | |
Dative | argūmentātō | argūmentātō | argūmentātīs | ||||
Accusative | argūmentātum | argūmentātam | argūmentātum | argūmentātōs | argūmentātās | argūmentāta | |
Ablative | argūmentātō | argūmentātā | argūmentātō | argūmentātīs | |||
Vocative | argūmentāte | argūmentāta | argūmentātum | argūmentātī | argūmentātae | argūmentāta |