argyranche
Latin edit
Etymology edit
From Ancient Greek ἀργυράγχη (arguránkhē, “silver-quinsy”).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /ar.ɡyˈran.kʰeː/, [ärɡʏˈräŋkʰeː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ar.d͡ʒiˈran.ke/, [ärd͡ʒiˈräŋke]
Noun edit
argyranchē f (genitive argyranchēs); first declension
Declension edit
First-declension noun (Greek-type).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | argyranchē | argyranchae |
Genitive | argyranchēs | argyranchārum |
Dative | argyranchae | argyranchīs |
Accusative | argyranchēn | argyranchās |
Ablative | argyranchē | argyranchīs |
Vocative | argyranchē | argyranchae |
References edit
- “argyranche”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- argyranche in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.