armânt
Romanian edit
Etymology edit
Inherited from Latin armamentum.
Noun edit
armânt n (uncountable)
Declension edit
declension of armânt (singular only)
singular | ||
---|---|---|
n gender | indefinite articulation | definite articulation |
nominative/accusative | (un) armânt | armântul |
genitive/dative | (unui) armânt | armântului |
vocative | armântule |