armillatus
Latin
editEtymology
editFrom armilla (“bracelet”) + -ātus.
Pronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /ar.milˈlaː.tus/, [ärmɪlˈlʲäːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ar.milˈla.tus/, [ärmilˈläːt̪us]
Adjective
editarmillātus (feminine armillāta, neuter armillātum); first/second-declension adjective
- Ornamented with a bracelet.
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | armillātus | armillāta | armillātum | armillātī | armillātae | armillāta | |
Genitive | armillātī | armillātae | armillātī | armillātōrum | armillātārum | armillātōrum | |
Dative | armillātō | armillātō | armillātīs | ||||
Accusative | armillātum | armillātam | armillātum | armillātōs | armillātās | armillāta | |
Ablative | armillātō | armillātā | armillātō | armillātīs | |||
Vocative | armillāte | armillāta | armillātum | armillātī | armillātae | armillāta |
References
edit- “armillatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “armillatus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- armillatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.