Middle English

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

Borrowed from Anglo-Norman assaillour, assaillur; equivalent to assailen +‎ -our.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /aˌsæi̯ˈluːr/, /aˈsæi̯lər/

Noun

edit

assailour (plural assailours) (rare)

  1. An enemy combatant.
  2. A rebuker or scolder.

Descendants

edit
  • English: assailer

References

edit