Middle English edit

Alternative forms edit

Etymology edit

Borrowed from Anglo-Norman assaillour, assaillur; equivalent to assailen +‎ -our.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /aˌsæi̯ˈluːr/, /aˈsæi̯lər/

Noun edit

assailour (plural assailours) (rare)

  1. An enemy combatant.
  2. A rebuker or scolder.

Descendants edit

  • English: assailer

References edit