Latin edit

Alternative forms edit

Etymology edit

See autumnus.

Pronunciation edit

Noun edit

auctumnus m (genitive auctumnī); second declension

  1. autumn

Declension edit

Second-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative auctumnus auctumnī
Genitive auctumnī auctumnōrum
Dative auctumnō auctumnīs
Accusative auctumnum auctumnōs
Ablative auctumnō auctumnīs
Vocative auctumne auctumnī

Adjective edit

auctumnus (feminine auctumna, neuter auctumnum); first/second-declension adjective

  1. (relational) autumn; autumnal

Declension edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative auctumnus auctumna auctumnum auctumnī auctumnae auctumna
Genitive auctumnī auctumnae auctumnī auctumnōrum auctumnārum auctumnōrum
Dative auctumnō auctumnō auctumnīs
Accusative auctumnum auctumnam auctumnum auctumnōs auctumnās auctumna
Ablative auctumnō auctumnā auctumnō auctumnīs
Vocative auctumne auctumna auctumnum auctumnī auctumnae auctumna

References edit

  • auctumnus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • auctumnus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.