augmentativ
Romanian edit
Etymology edit
Borrowed from French augmentatif.
Adjective edit
augmentativ m or n (feminine singular augmentativă, masculine plural augmentativi, feminine and neuter plural augmentative)
Declension edit
Declension of augmentativ
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative |
indefinite | augmentativ | augmentativă | augmentativi | augmentative | ||
definite | augmentativul | augmentativa | augmentativii | augmentativele | |||
genitive/ dative |
indefinite | augmentativ | augmentative | augmentativi | augmentative | ||
definite | augmentativului | augmentativei | augmentativilor | augmentativelor |
Serbo-Croatian edit
Pronunciation edit
Noun edit
àugmentatīv m (Cyrillic spelling а̀угментатӣв)
Declension edit
Declension of augmentativ
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | àugmentatīv | augmentativi |
genitive | augmentatíva | augmentativa |
dative | augmentativu | augmentativima |
accusative | augmentativ | augmentative |
vocative | augmentative | augmentativi |
locative | augmentativu | augmentativima |
instrumental | augmentativom | augmentativima |