autocolant
Romanian
editEtymology
editBorrowed from French autocollant.
Adjective
editautocolant m or n (feminine singular autocolantă, masculine plural autocolanți, feminine and neuter plural autocolante)
Declension
editDeclension of autocolant
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative |
indefinite | autocolant | autocolantă | autocolanți | autocolante | ||
definite | autocolantul | autocolanta | autocolanții | autocolantele | |||
genitive/ dative |
indefinite | autocolant | autocolante | autocolanți | autocolante | ||
definite | autocolantului | autocolantei | autocolanților | autocolantelor |
Noun
editautocolant n (plural autocolanți)
Declension
editDeclension of autocolant
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) autocolant | autocolantul | (niște) autocolanți | autocolanțile |
genitive/dative | (unui) autocolant | autocolantului | (unor) autocolanți | autocolanților |
vocative | autocolantule | autocolanților |