autoiluzionat
Romanian edit
Etymology edit
Past participle of autoiluziona.
Noun edit
autoiluzionat n (plural autoiluzionaturi)
Declension edit
Declension of autoiluzionat
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) autoiluzionat | autoiluzionatul | (niște) autoiluzionaturi | autoiluzionaturile |
genitive/dative | (unui) autoiluzionat | autoiluzionatului | (unor) autoiluzionaturi | autoiluzionaturilor |
vocative | autoiluzionatule | autoiluzionaturilor |
Verb edit
autoiluzionat (past participle of autoiluziona)
References edit
- autoiluzionat in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN