avocatus
Latin edit
Etymology edit
Perfect passive participle of āvocō.
Participle edit
āvocātus (feminine āvocāta, neuter āvocātum); first/second-declension participle
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | āvocātus | āvocāta | āvocātum | āvocātī | āvocātae | āvocāta | |
Genitive | āvocātī | āvocātae | āvocātī | āvocātōrum | āvocātārum | āvocātōrum | |
Dative | āvocātō | āvocātō | āvocātīs | ||||
Accusative | āvocātum | āvocātam | āvocātum | āvocātōs | āvocātās | āvocāta | |
Ablative | āvocātō | āvocātā | āvocātō | āvocātīs | |||
Vocative | āvocāte | āvocāta | āvocātum | āvocātī | āvocātae | āvocāta |
References edit
- avocatus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)