avuç
Turkish edit
Etymology edit
From Ottoman Turkish آوج (avuc), from Proto-Turkic *ạbuč.
Pronunciation edit
Noun edit
avuç (definite accusative avucu, plural avuçlar)
Declension edit
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | avuç | |
Definite accusative | avucu | |
Singular | Plural | |
Nominative | avuç | avuçlar |
Definite accusative | avucu | avuçları |
Dative | avuca | avuçlara |
Locative | avuçta | avuçlarda |
Ablative | avuçtan | avuçlardan |
Genitive | avucun | avuçların |