beviskrav

Swedish

Etymology

bevis +‎ krav

Noun

beviskrav n

1. (law) evidentiary requirement

Declension

Declension of beviskrav
	Singular		Plural
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Nominative	beviskrav	beviskravet	beviskrav	beviskraven
Genitive	beviskravs	beviskravets	beviskravs	beviskravens

References

• beviskrav in Svenska Akademiens ordlista (SAOL)
• beviskrav in Svensk ordbok (SO)