biðröð

Icelandic

Etymology

From bið (“waiting”) +‎ röð (“line”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpɪð.rœːð/

Noun

biðröð f (genitive singular biðraðar, nominative plural biðraðir)

1. line, queue

Declension

declension of biðröð

f-s2	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	biðröð	biðröðin	biðraðir	biðraðirnar
accusative	biðröð	biðröðina	biðraðir	biðraðirnar
dative	biðröð	biðröðinni	biðröðum	biðröðunum
genitive	biðraðar	biðraðarinnar	biðraða	biðraðanna