bliduț
Romanian
editEtymology
editNoun
editbliduț n (plural bliduțe)
- diminutive of blid
Declension
editDeclension of bliduț
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) bliduț | bliduțul | (niște) bliduțe | bliduțele |
genitive/dative | (unui) bliduț | bliduțului | (unor) bliduțe | bliduțelor |
vocative | bliduțule | bliduțelor |