brúða

See also: bruda and brutha

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpruːða/

  Rhymes: -uːða

Etymology 1

From Old Norse brúða (“bundle of flax”), from Proto-Germanic *brūdōn-, from Pre-Germanic *bʰruH-.

Noun

brúða f (genitive singular brúðu, nominative plural brúður)

1. doll

   Synonym: dúkka

2. puppet

Declension

declension of brúða

f-w1	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	brúða	brúðan	brúður	brúðurnar
accusative	brúðu	brúðuna	brúður	brúðurnar
dative	brúðu	brúðunni	brúðum	brúðunum
genitive	brúðu	brúðunnar	brúða/brúðna	brúðanna/brúðnanna

Derived terms

• leikbrúða
• strengjabrúða

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

brúða

1. indefinite genitive plural of brúður