brjálæðingur

Icelandic

Etymology

From brjálæði +‎ -ingur.

Noun

brjálæðingur m (genitive singular brjálæðings, nominative plural brjálæðingar)

1. madman, lunatic, crazy person

Declension

declension of brjálæðingur

m-s1	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	brjálæðingur	brjálæðingurinn	brjálæðingar	brjálæðingarnir
accusative	brjálæðing	brjálæðinginn	brjálæðinga	brjálæðingana
dative	brjálæðingi	brjálæðingnum	brjálæðingum	brjálæðingunum
genitive	brjálæðings	brjálæðingsins	brjálæðinga	brjálæðinganna

Further reading

• “brjálæðingur” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)