Latin

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

Borrowed from Ancient Greek βουκολικός (boukolikós, rustic, pastoral; meter used by pastoral poets).

Pronunciation

edit

Adjective

edit

būcolicus (feminine būcolica, neuter būcolicum); first/second-declension adjective

  1. of or pertaining to shepherds
  2. bucolic

Declension

edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative būcolicus būcolica būcolicum būcolicī būcolicae būcolica
Genitive būcolicī būcolicae būcolicī būcolicōrum būcolicārum būcolicōrum
Dative būcolicō būcolicō būcolicīs
Accusative būcolicum būcolicam būcolicum būcolicōs būcolicās būcolica
Ablative būcolicō būcolicā būcolicō būcolicīs
Vocative būcolice būcolica būcolicum būcolicī būcolicae būcolica
edit

Descendants

edit
  • English: bucolic
  • French: bucolique
  • Italian: bucolico
  • Portuguese: bucólico
  • Spanish: bucólico

References

edit
  • bucolicus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • bucolicus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • bucolicus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.