buluşma

Turkish

Etymology

From buluşmak.

Pronunciation

• IPA^(key): /bu.ɫuʃ.mɐ/

Noun

buluşma (definite accusative buluşmayı, plural buluşmalar)

1. date (pre-arranged social meeting)

Declension

Inflection
Nominative	buluşma
Definite accusative	buluşmayı
	Singular	Plural
Nominative	buluşma	buluşmalar
Definite accusative	buluşmayı	buluşmaları
Dative	buluşmaya	buluşmalara
Locative	buluşmada	buluşmalarda
Ablative	buluşmadan	buluşmalardan
Genitive	buluşmanın	buluşmaların

See also

• randevu