burcgravius
Latin
editPronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /burkˈɡraː.u̯i.us/, [bʊrɡˈɡräːu̯iʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /burkˈɡra.vi.us/, [burkˈɡräːvius]
- Homophone: burkgrāvius
Noun
editburcgrāvius m (genitive burcgrāviī or burcgrāvī); second declension
- Alternative spelling of burgrāvius
Declension
editSecond-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | burcgrāvius | burcgrāviī |
Genitive | burcgrāviī burcgrāvī1 |
burcgrāviōrum |
Dative | burcgrāviō | burcgrāviīs |
Accusative | burcgrāvium | burcgrāviōs |
Ablative | burcgrāviō | burcgrāviīs |
Vocative | burcgrāvie | burcgrāviī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).