caduceum
Latin
editAlternative forms
editPronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /kaːˈduː.ke.um/, [käːˈd̪uːkeʊ̃ˑ]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /kaˈdu.t͡ʃe.um/, [käˈd̪uːt͡ʃeum]
Noun
editcādūceum n (genitive cādūceī); second declension
Declension
editSecond-declension noun (neuter).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | cādūceum | cādūcea |
Genitive | cādūceī | cādūceōrum |
Dative | cādūceō | cādūceīs |
Accusative | cādūceum | cādūcea |
Ablative | cādūceō | cādūceīs |
Vocative | cādūceum | cādūcea |
Derived terms
editDescendants
edit- French: caducée
- Italian: caduceo
- Portuguese: caduceu
- Romanian: caduceu
- Spanish: caduceo
- → Bulgarian: кадуцей (kaducej)
- → Russian: кадуце́й (kaducéj)
References
edit- “caduceum”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- caduceum in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.