calumniatus
Latin
editEtymology
editPerfect active participle of calumnior (“blame unjustly”).
Participle
editcalumniātus (feminine calumniāta, neuter calumniātum); first/second-declension participle
- depreciated, misrepresented, calumniated, blamed unjustly, having been depreciated
- (law) accused falsely, having been accused falsely
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | calumniātus | calumniāta | calumniātum | calumniātī | calumniātae | calumniāta | |
Genitive | calumniātī | calumniātae | calumniātī | calumniātōrum | calumniātārum | calumniātōrum | |
Dative | calumniātō | calumniātō | calumniātīs | ||||
Accusative | calumniātum | calumniātam | calumniātum | calumniātōs | calumniātās | calumniāta | |
Ablative | calumniātō | calumniātā | calumniātō | calumniātīs | |||
Vocative | calumniāte | calumniāta | calumniātum | calumniātī | calumniātae | calumniāta |