Catalan

edit

Etymology

edit

Ultimately from Vulgar Latin *carōnia. First attested in the 19th century, and on that basis, probably borrowed from Italian carogna.[1][2] Compare English carrion.

Pronunciation

edit

Noun

edit

carronya f (plural carronyes)

  1. carrion, carcasse

Derived terms

edit

References

edit
  1. ^ carronya”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
  2. ^ Joan Coromines, José A. Pascual (1984) “carroña”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), volumes I (A–Ca), Madrid: Gredos, →ISBN, page 898

Further reading

edit