cedrinus
Latin edit
Etymology edit
Borrowed from Ancient Greek κέδρινος (kédrinos).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /ˈke.dri.nus/, [ˈkɛd̪rɪnʊs̠] or IPA(key): /ˈked.ri.nus/, [ˈkɛd̪rɪnʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈt͡ʃe.dri.nus/, [ˈt͡ʃɛːd̪rinus] or IPA(key): /ˈt͡ʃed.ri.nus/, [ˈt͡ʃɛd̪rinus]
Adjective edit
cedrinus (feminine cedrina, neuter cedrinum); first/second-declension adjective
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | cedrinus | cedrina | cedrinum | cedrinī | cedrinae | cedrina | |
Genitive | cedrinī | cedrinae | cedrinī | cedrinōrum | cedrinārum | cedrinōrum | |
Dative | cedrinō | cedrinō | cedrinīs | ||||
Accusative | cedrinum | cedrinam | cedrinum | cedrinōs | cedrinās | cedrina | |
Ablative | cedrinō | cedrinā | cedrinō | cedrinīs | |||
Vocative | cedrine | cedrina | cedrinum | cedrinī | cedrinae | cedrina |
References edit
- “cedrinus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- cedrinus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.