cicuma
Latin
editEtymology
editRelated to Ancient Greek κικυμίς (kikumís).
Pronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /ˈki.ku.ma/, [ˈkɪkʊmä]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈt͡ʃi.ku.ma/, [ˈt͡ʃiːkumä]
Noun
editcicuma f (genitive cicumae); first declension
Declension
editFirst-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | cicuma | cicumae |
Genitive | cicumae | cicumārum |
Dative | cicumae | cicumīs |
Accusative | cicumam | cicumās |
Ablative | cicumā | cicumīs |
Vocative | cicuma | cicumae |
References
edit- cicuma in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.