cinquaginta
Latin edit
Etymology edit
From Classical quīnquāgintā via dissimilation of /kʷ–kʷ/ to /k–kʷ/. The same process affected cīnque < Classical quīnque (“five”).
Numeral edit
cīnquāgintā (indeclinable) (Late Latin, nonstandard)
- fifty
- 2nd c. CE, Corpus Inscriptionum Latinarum 10 05939 (1):[1]
- ... [vi]xit annis quadracinta cinque ex quo nati sunt fili vigintiunus et Camuriusnia Rofina filia ipsuius qui vixit annis cinquaginta quator baene maerenti fecerunt
- ...lived for forty-five years and had twenty-one sons and a daughter Camuriusnia Rofina, who lived fifty-four years; [together,] they made [this epitaph] for [their] well-deserving [parent]
- ... [vi]xit annis quadracinta cinque ex quo nati sunt fili vigintiunus et Camuriusnia Rofina filia ipsuius qui vixit annis cinquaginta quator baene maerenti fecerunt
Descendants edit
- Dalmatian:
- Italo-Romance:
- Insular Romance:
- North Italian:
- Gallo-Italic:
- Friulian: cincuante
- Ladin: cincanta
- Romansch: tschuncanta, tschuncànta, tschunconta, tschinquaunta
- Venetian: sinquanta, çinquanta, xinquanta, zhinquanta
- Gallo-Romance:
- Old French: cinquante
- French: cinquante
- Norman: chînquante
- Walloon: céncwante
- Old French: cinquante
- Occitano-Romance:
- Ibero-Romance:
- Asturian: cincuenta
- Old Galician-Portuguese: cinquaenta
- Old Spanish: cinquaenta
- Spanish: cincuenta
- → Cebuano: singkwenta, singkuwenta
- → Tagalog: singkuwenta, singkwenta, sinkuwenta
- Spanish: cincuenta
References edit
- ^ Sapienza University of Rome. 2017. Regio I - Latium et Campania: Fascicolo IV - Latium Adiectum I. Italia epigrafia digitale, vol. II. 110–111.