ciocănit
Romanian edit
Etymology edit
Past participle of ciocăni.
Noun edit
ciocănit n (plural ciocănituri)
Declension edit
Declension of ciocănit
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) ciocănit | ciocănitul | (niște) ciocănituri | ciocăniturile |
genitive/dative | (unui) ciocănit | ciocănitului | (unor) ciocănituri | ciocăniturilor |
vocative | ciocănitule | ciocăniturilor |
Verb edit
ciocănit (past participle of ciocăni)