circumactus
Latin
editEtymology
editPerfect passive participle of circumagō.
Participle
editcircumāctus (feminine circumācta, neuter circumāctum); first/second-declension participle
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | circumāctus | circumācta | circumāctum | circumāctī | circumāctae | circumācta | |
Genitive | circumāctī | circumāctae | circumāctī | circumāctōrum | circumāctārum | circumāctōrum | |
Dative | circumāctō | circumāctō | circumāctīs | ||||
Accusative | circumāctum | circumāctam | circumāctum | circumāctōs | circumāctās | circumācta | |
Ablative | circumāctō | circumāctā | circumāctō | circumāctīs | |||
Vocative | circumācte | circumācta | circumāctum | circumāctī | circumāctae | circumācta |
References
edit- “circumactus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- circumactus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- circumactus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
- after a year has elapsed: anno peracto, circumacto, interiecto, intermisso
- after a year has elapsed: anno peracto, circumacto, interiecto, intermisso