cirsion
Latin edit
Etymology edit
Borrowed from Ancient Greek κίρσιον (kírsion).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /ˈkir.si.on/, [ˈkɪrs̠iɔn]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈt͡ʃir.si.on/, [ˈt͡ʃirsion]
Noun edit
cirsion n (genitive cirsiī); second declension
- A kind of thistle
Declension edit
Second-declension noun (neuter, Greek-type).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | cirsion | cirsia |
Genitive | cirsiī | cirsiōrum |
Dative | cirsiō | cirsiīs |
Accusative | cirsion | cirsia |
Ablative | cirsiō | cirsiīs |
Vocative | cirsion | cirsia |
Synonyms edit
References edit
- “cirsion”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- cirsion in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.