ciutac
Romanian
editEtymology
editBorrowed from Ottoman Turkish [script needed] (çıtak).
Adjective
editciutac m or n (feminine singular ciutacă, masculine plural ciutaci, feminine and neuter plural ciutace)
Declension
editDeclension of ciutac
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative |
indefinite | ciutac | ciutacă | ciutaci | ciutace | ||
definite | ciutacul | ciutaca | ciutacii | ciutacele | |||
genitive/ dative |
indefinite | ciutac | ciutace | ciutaci | ciutace | ||
definite | ciutacului | ciutacei | ciutacilor | ciutacelor |
Noun
editciutac m (plural ciutaci)
Declension
editDeclension of ciutac
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) ciutac | ciutacul | (niște) ciutaci | ciutacii |
genitive/dative | (unui) ciutac | ciutacului | (unor) ciutaci | ciutacilor |
vocative | ciutacule | ciutacilor |