coaeternus
Latin
editEtymology
editPronunciation
edit- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ko.eˈter.nus/, [koeˈt̪ɛrnus]
Adjective
editcoaeternus (feminine coaeterna, neuter coaeternum); first/second-declension adjective
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | coaeternus | coaeterna | coaeternum | coaeternī | coaeternae | coaeterna | |
Genitive | coaeternī | coaeternae | coaeternī | coaeternōrum | coaeternārum | coaeternōrum | |
Dative | coaeternō | coaeternō | coaeternīs | ||||
Accusative | coaeternum | coaeternam | coaeternum | coaeternōs | coaeternās | coaeterna | |
Ablative | coaeternō | coaeternā | coaeternō | coaeternīs | |||
Vocative | coaeterne | coaeterna | coaeternum | coaeternī | coaeternae | coaeterna |
References
edit- coaeternus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.