colliculus
English edit
Etymology edit
From Latin colliculus, diminutive of collis (“hill”).
Noun edit
colliculus (plural colliculi)
Derived terms edit
Latin edit
Etymology edit
Pronunciation edit
(Classical) IPA(key): /kolˈli.ku.lus/, [kɔlˈlʲɪkʊɫ̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /kolˈli.ku.lus/, [kolˈliːkulus]
Noun edit
colliculus m (genitive colliculī); second declension
Declension edit
Second-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | colliculus | colliculī |
Genitive | colliculī | colliculōrum |
Dative | colliculō | colliculīs |
Accusative | colliculum | colliculōs |
Ablative | colliculō | colliculīs |
Vocative | collicule | colliculī |
Descendants edit
- → Catalan: col·licle
- → English: colliculus
- → Portuguese: colículo
- → Spanish: colículo
References edit
- “colliculus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- colliculus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette