coluviu
Romanian
editEtymology
editBorrowed from French colluvium.
Noun
editcoluviu n (uncountable)
Declension
edit declension of coluviu (singular only)
singular | ||
---|---|---|
n gender | indefinite articulation | definite articulation |
nominative/accusative | (un) coluviu | coluviul |
genitive/dative | (unui) coluviu | coluviului |
vocative | coluviule |