combinaturus
Latin edit
Etymology edit
Future active participle of combīnō.
Participle edit
combīnātūrus (feminine combīnātūra, neuter combīnātūrum); first/second-declension participle
- about to combine
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | combīnātūrus | combīnātūra | combīnātūrum | combīnātūrī | combīnātūrae | combīnātūra | |
Genitive | combīnātūrī | combīnātūrae | combīnātūrī | combīnātūrōrum | combīnātūrārum | combīnātūrōrum | |
Dative | combīnātūrō | combīnātūrō | combīnātūrīs | ||||
Accusative | combīnātūrum | combīnātūram | combīnātūrum | combīnātūrōs | combīnātūrās | combīnātūra | |
Ablative | combīnātūrō | combīnātūrā | combīnātūrō | combīnātūrīs | |||
Vocative | combīnātūre | combīnātūra | combīnātūrum | combīnātūrī | combīnātūrae | combīnātūra |