commendatitius
Latin edit
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /kom.men.daːˈti.ti.us/, [kɔmːɛn̪d̪äːˈt̪ɪt̪iʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /kom.men.daˈtit.t͡si.us/, [komːen̪d̪äˈt̪it̪ː͡s̪ius]
Adjective edit
commendātitius (feminine commendātitia, neuter commendātitium); first/second-declension adjective
- Alternative form of commendāticius
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | commendātitius | commendātitia | commendātitium | commendātitiī | commendātitiae | commendātitia | |
Genitive | commendātitiī | commendātitiae | commendātitiī | commendātitiōrum | commendātitiārum | commendātitiōrum | |
Dative | commendātitiō | commendātitiō | commendātitiīs | ||||
Accusative | commendātitium | commendātitiam | commendātitium | commendātitiōs | commendātitiās | commendātitia | |
Ablative | commendātitiō | commendātitiā | commendātitiō | commendātitiīs | |||
Vocative | commendātitie | commendātitia | commendātitium | commendātitiī | commendātitiae | commendātitia |
References edit
- “commendatitius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “commendatitius”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers