Latin

edit

Etymology

edit

Perfect passive participle of comminuō.

Participle

edit

comminūtus (feminine comminūta, neuter comminūtum); first/second-declension participle

  1. crumbled; pulverized
  2. lessened

Declension

edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative comminūtus comminūta comminūtum comminūtī comminūtae comminūta
Genitive comminūtī comminūtae comminūtī comminūtōrum comminūtārum comminūtōrum
Dative comminūtō comminūtō comminūtīs
Accusative comminūtum comminūtam comminūtum comminūtōs comminūtās comminūta
Ablative comminūtō comminūtā comminūtō comminūtīs
Vocative comminūte comminūta comminūtum comminūtī comminūtae comminūta

Descendants

edit
  • Italian: comminuto

References

edit
  • comminutus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • comminutus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.