communiturus
Latin edit
Etymology edit
Future active participle of commūniō.
Participle edit
commūnītūrus (feminine commūnītūra, neuter commūnītūrum); first/second-declension participle
- about to strengthen
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | commūnītūrus | commūnītūra | commūnītūrum | commūnītūrī | commūnītūrae | commūnītūra | |
Genitive | commūnītūrī | commūnītūrae | commūnītūrī | commūnītūrōrum | commūnītūrārum | commūnītūrōrum | |
Dative | commūnītūrō | commūnītūrō | commūnītūrīs | ||||
Accusative | commūnītūrum | commūnītūram | commūnītūrum | commūnītūrōs | commūnītūrās | commūnītūra | |
Ablative | commūnītūrō | commūnītūrā | commūnītūrō | commūnītūrīs | |||
Vocative | commūnītūre | commūnītūra | commūnītūrum | commūnītūrī | commūnītūrae | commūnītūra |