commurmuratus
Latin edit
Etymology edit
Perfect passive participle of commurmurō.
Participle edit
commurmurātus (feminine commurmurāta, neuter commurmurātum); first/second-declension participle
- murmured together
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | commurmurātus | commurmurāta | commurmurātum | commurmurātī | commurmurātae | commurmurāta | |
Genitive | commurmurātī | commurmurātae | commurmurātī | commurmurātōrum | commurmurātārum | commurmurātōrum | |
Dative | commurmurātō | commurmurātō | commurmurātīs | ||||
Accusative | commurmurātum | commurmurātam | commurmurātum | commurmurātōs | commurmurātās | commurmurāta | |
Ablative | commurmurātō | commurmurātā | commurmurātō | commurmurātīs | |||
Vocative | commurmurāte | commurmurāta | commurmurātum | commurmurātī | commurmurātae | commurmurāta |