compeditus
Latin edit
Etymology edit
Perfect passive participle of compediō.
Participle edit
compedītus (feminine compedīta, neuter compedītum); first/second-declension participle
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | compedītus | compedīta | compedītum | compedītī | compedītae | compedīta | |
Genitive | compedītī | compedītae | compedītī | compedītōrum | compedītārum | compedītōrum | |
Dative | compedītō | compedītō | compedītīs | ||||
Accusative | compedītum | compedītam | compedītum | compedītōs | compedītās | compedīta | |
Ablative | compedītō | compedītā | compedītō | compedītīs | |||
Vocative | compedīte | compedīta | compedītum | compedītī | compedītae | compedīta |