compitalicius
Latin
editEtymology
editFrom compitālis + -icius.
Pronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /kom.pi.taːˈli.ki.us/, [kɔmpɪt̪äːˈlʲɪkiʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /kom.pi.taˈli.t͡ʃi.us/, [kompit̪äˈliːt͡ʃius]
Adjective
editcompitālicius (feminine compitālicia, neuter compitālicium); first/second-declension adjective
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | compitālicius | compitālicia | compitālicium | compitāliciī | compitāliciae | compitālicia | |
Genitive | compitāliciī | compitāliciae | compitāliciī | compitāliciōrum | compitāliciārum | compitāliciōrum | |
Dative | compitāliciō | compitāliciō | compitāliciīs | ||||
Accusative | compitālicium | compitāliciam | compitālicium | compitāliciōs | compitāliciās | compitālicia | |
Ablative | compitāliciō | compitāliciā | compitāliciō | compitāliciīs | |||
Vocative | compitālicie | compitālicia | compitālicium | compitāliciī | compitāliciae | compitālicia |
Related terms
editReferences
edit- “compitalicius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “compitalicius”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- compitalicius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.