completorium
Latin
editEtymology
editFrom compleō (“complete, finish”) + -tōrium.
Pronunciation
edit- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /kom.pleˈto.ri.um/, [kompleˈt̪ɔːrium]
Noun
editcomplētōrium n (genitive complētōriī); second declension
- (Ecclesiastical Latin) compline (prayer service at the close of the day)
Declension
editSecond-declension noun (neuter).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | complētōrium | complētōria |
Genitive | complētōriī | complētōriōrum |
Dative | complētōriō | complētōriīs |
Accusative | complētōrium | complētōria |
Ablative | complētōriō | complētōriīs |
Vocative | complētōrium | complētōria |
References
edit- “completorium”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press