condocturus
Latin
editEtymology
editFuture active participle of condoceō
Participle
editcondoctūrus (feminine condoctūra, neuter condoctūrum); first/second-declension participle
- about to instruct
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | condoctūrus | condoctūra | condoctūrum | condoctūrī | condoctūrae | condoctūra | |
Genitive | condoctūrī | condoctūrae | condoctūrī | condoctūrōrum | condoctūrārum | condoctūrōrum | |
Dative | condoctūrō | condoctūrō | condoctūrīs | ||||
Accusative | condoctūrum | condoctūram | condoctūrum | condoctūrōs | condoctūrās | condoctūra | |
Ablative | condoctūrō | condoctūrā | condoctūrō | condoctūrīs | |||
Vocative | condoctūre | condoctūra | condoctūrum | condoctūrī | condoctūrae | condoctūra |