condurdum
Latin edit
Etymology edit
Unknown[1]
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /konˈdur.dum/, [kɔn̪ˈd̪ʊrd̪ʊ̃ˑ]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /konˈdur.dum/, [kon̪ˈd̪urd̪um]
Noun edit
condurdum n (genitive condurdī); second declension
- The soapwort
Declension edit
Second-declension noun (neuter).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | condurdum | condurda |
Genitive | condurdī | condurdōrum |
Dative | condurdō | condurdīs |
Accusative | condurdum | condurda |
Ablative | condurdō | condurdīs |
Vocative | condurdum | condurda |
References edit
- “condurdum”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- condurdum in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- ^ Walde, Alois, Hofmann, Johann Baptist (1938) “condurdum”, in Lateinisches etymologisches Wörterbuch (in German), 3rd edition, volume I, Heidelberg: Carl Winter, page 259