Latin edit

Etymology edit

Perfect passive participle of cōnfingō.

Participle edit

cōnfictus (feminine cōnficta, neuter cōnfictum); first/second-declension participle

  1. fabricated, invented

Declension edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative cōnfictus cōnficta cōnfictum cōnfictī cōnfictae cōnficta
Genitive cōnfictī cōnfictae cōnfictī cōnfictōrum cōnfictārum cōnfictōrum
Dative cōnfictō cōnfictō cōnfictīs
Accusative cōnfictum cōnfictam cōnfictum cōnfictōs cōnfictās cōnficta
Ablative cōnfictō cōnfictā cōnfictō cōnfictīs
Vocative cōnficte cōnficta cōnfictum cōnfictī cōnfictae cōnficta

References edit

  • confictus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • confictus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • confictus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette