congratulaturus
Latin
editEtymology
editFuture active participle of congrātulor
Participle
editcongrātulātūrus (feminine congrātulātūra, neuter congrātulātūrum); first/second-declension participle
- about to congratulate
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | congrātulātūrus | congrātulātūra | congrātulātūrum | congrātulātūrī | congrātulātūrae | congrātulātūra | |
Genitive | congrātulātūrī | congrātulātūrae | congrātulātūrī | congrātulātūrōrum | congrātulātūrārum | congrātulātūrōrum | |
Dative | congrātulātūrō | congrātulātūrō | congrātulātūrīs | ||||
Accusative | congrātulātūrum | congrātulātūram | congrātulātūrum | congrātulātūrōs | congrātulātūrās | congrātulātūra | |
Ablative | congrātulātūrō | congrātulātūrā | congrātulātūrō | congrātulātūrīs | |||
Vocative | congrātulātūre | congrātulātūra | congrātulātūrum | congrātulātūrī | congrātulātūrae | congrātulātūra |