coniugandus
Latin
editEtymology
editFuture passive participle of coniugō.
Participle
editconiugandus (feminine coniuganda, neuter coniugandum); first/second-declension participle
- which is to be united
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | coniugandus | coniuganda | coniugandum | coniugandī | coniugandae | coniuganda | |
Genitive | coniugandī | coniugandae | coniugandī | coniugandōrum | coniugandārum | coniugandōrum | |
Dative | coniugandō | coniugandō | coniugandīs | ||||
Accusative | coniugandum | coniugandam | coniugandum | coniugandōs | coniugandās | coniuganda | |
Ablative | coniugandō | coniugandā | coniugandō | coniugandīs | |||
Vocative | coniugande | coniuganda | coniugandum | coniugandī | coniugandae | coniuganda |