conjugaturus
Latin
editParticiple
editconjugātūrus (feminine conjugātūra, neuter conjugātūrum); first/second-declension participle
- Alternative form of coniugātūrus
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | conjugātūrus | conjugātūra | conjugātūrum | conjugātūrī | conjugātūrae | conjugātūra | |
Genitive | conjugātūrī | conjugātūrae | conjugātūrī | conjugātūrōrum | conjugātūrārum | conjugātūrōrum | |
Dative | conjugātūrō | conjugātūrō | conjugātūrīs | ||||
Accusative | conjugātūrum | conjugātūram | conjugātūrum | conjugātūrōs | conjugātūrās | conjugātūra | |
Ablative | conjugātūrō | conjugātūrā | conjugātūrō | conjugātūrīs | |||
Vocative | conjugātūre | conjugātūra | conjugātūrum | conjugātūrī | conjugātūrae | conjugātūra |