conmoniturus
Latin
editEtymology
editFuture active participle of conmoneō.
Participle
editconmonitūrus (feminine conmonitūra, neuter conmonitūrum); first/second-declension participle
- Alternative form of commoniturus
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | conmonitūrus | conmonitūra | conmonitūrum | conmonitūrī | conmonitūrae | conmonitūra | |
Genitive | conmonitūrī | conmonitūrae | conmonitūrī | conmonitūrōrum | conmonitūrārum | conmonitūrōrum | |
Dative | conmonitūrō | conmonitūrō | conmonitūrīs | ||||
Accusative | conmonitūrum | conmonitūram | conmonitūrum | conmonitūrōs | conmonitūrās | conmonitūra | |
Ablative | conmonitūrō | conmonitūrā | conmonitūrō | conmonitūrīs | |||
Vocative | conmonitūre | conmonitūra | conmonitūrum | conmonitūrī | conmonitūrae | conmonitūra |