consolació
Catalan
editEtymology
editBorrowed from Latin cōnsōlātiōnem. First attested in the 14th century.[1]
Pronunciation
edit- IPA(key): (Central) [kun.su.lə.siˈo]
- IPA(key): (Balearic) [kon.so.lə.siˈo]
- IPA(key): (Valencia) [kon.so.la.siˈo]
Noun
editconsolació f (plural consolacions)
- consolation
- Synonym: consol
Related terms
editReferences
edit- ^ “consolació”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
Further reading
edit- “consolació” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “consolació” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “consolació” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.